पत्ति देखि चिया सम्म

पत्ति देखि चिया सम्म

औँलाले चुड़ाँएर
टोक्री भरि भर्छन आशा
मेरी आमाहरु।
ती… आशाका मुनाहरुलाई
नापतौल गरेर
हिसाब किताब राख्न अघि आऊँछन
मेरा ठेकेदार काका-बड़ाहरु।
आफ्नो आमाहरुले मेहेनतको पसिना चुहाउँदै
कोषिशका दस नङ्ग्रा खियाउँदै
संग्रह गरेका आशारुपि पत्तिहरुलाई
तयार हुन्छन मेरा दाज्युहरु
कारखानामा सुरक्षीत पुर्याउन।
जहाँ खड़ा हुन्छन जानकार जीवन
ती आशाका मुनाहरुलाई
खण्ड- खण्डमा बिभाजित गनं
म्यानेजर साहब भएर।
घानीमा पिसिएर
मेरी आमाहरुका
मेहेनत र पसिना भरिएका
आशाका कलिला मुनाहरु
अन्त्यमा मालिकवर्गको
कपमा भरिन्छ
नाफाका चियाको चुस्कि बन्नलाई…..

Source : Sameer Sewa